بيانات مقام معظم رهبری درموردامربه معروف ونهی ازمنکر
خداوند متعال براي آن كساني كه وعده‌ي نصرت داده است، شرطي مقرّر فرموده است: وَ اِنَّ اللهَ عَلي نَصرِهِم لَقَدير؛(۱) اَلَّذينَ اِن مَكَّنّاهُم فِي الاَرضِ اَقامُوا الصَلوةَ وَ ءاتَوُا الزَّكوة وَ اَمَروا بِالمَعروفِ وَ نَهَوا عَنِ المُنكَرِ وَ لِلّهِ عاقِبةُ الاُمور.(۲) خداوند متعال چهار شاخص را در اين آيه‌ي شريفه براي آن مؤمناني كه قدرت در اختيار آنها قرار ميگيرد و از زير سلطه‌ي قدرتمندان جائر خارج ميشوند، معيّن كرده و وعده كرده است كه «اِنَّ اللهَ عَلي نَصرِهِم لَقَدير»؛ خداي متعال قادر است كه يك چنين ملّتي را نصرت كند و يقيناً هم نصرت خواهد كرد. از اين چهار شرط، يكي نماز است، يكي زكات است، يكي امر به معروف است و ديگري نهي از منكر. هر كدام اين چهار خصوصيّت و چهار شاخص، يك جنبه‌ي فردي و شخصي دارند، لكن در كنار آن، يك جنبه‌ي اجتماعي و تأثير در نظام‌سازي اجتماعي [هم] دارند...
امر به معروف و نهي از منكر كه در واقع به نوعي زيربناي همه‌ي حركات اجتماعي اسلام است كه «بِها تُقامُ الفَرائِض»؛(۵) امربه‌معروف يعني همه‌ي مؤمنان در هر نقطه‌اي از عالم كه هستند، موظّفند جامعه را به‌سمت نيكي، به‌سمت معروف، به‌سمت همه‌ي كارهاي نيكو حركت دهند؛ و نهي از منكر يعني همه را از بدي‌ها، از پستي‌ها، از پلشتي‌ها دور بدارند. هركدام از اين چهار شاخص به‌نحوي ترجمان ساخت و هندسه‌ي نظام اسلامي است.
در حاشيه عرض بكنيم كه اين معناي مهمّ امر به معروف و نهي از منكر را نبايد به مسائل زير نصاب اهمّيّت منحصر كرد؛ بعضي تصوّر ميكنند امر به معروف و نهي از منكر منحصر ميشود به اينكه انسان به فلان زن يا فلان مردي كه يك فرع ديني را رعايت نميكند تذكّر بدهد؛ البتّه اينها امر به معروف و نهي از منكر است امّا مهم‌ترين قلم امر به معروف و نهي از منكر نيست. مهم‌ترين قلم امر به معروف و نهي از منكر عبارت است از امر به بزرگ‌ترين معروفها و نهي از بزرگ‌ترين منكرها. بزرگ‌ترين معروفها در درجه‌ي اوّل عبارت است از ايجاد نظام اسلامي و حفظ نظام اسلامي؛ اين امر به معروف است. معروفي بالاتر از ايجاد نظام اسلامي و حفظ نظام اسلامي نداريم؛ هر كسي كه در اين راه تلاش كند، آمر به معروف است؛ حفظ عزّت و آبروي ملّت ايران، بزرگ‌ترين معروف است. معروفها اينها هستند: اعتلاي فرهنگ، سلامت محيط اخلاقي، سلامت محيط خانوادگي، تكثير نسل و تربيت نسل جوان آماده‌ي براي اعتلاي كشور، رونق دادن به اقتصاد و توليد، همگاني كردن اخلاق اسلامي، گسترش علم و فنّاوري، استقرار عدالت قضائي و عدالت اقتصادي، مجاهدت براي اقتدار ملّت ايران و وراي آن و فراتر از آن، اقتدار امّت اسلامي و تلاش و مجاهدت براي وحدت اسلامي؛ مهم‌ترين معروفها اينها است و همه موظّفند در راه اين معروفها تلاش كنند؛ امر كنند. نقطه‌ي مقابل اينها هم عبارت است از منكرها. ابتذال اخلاقي منكر است، كمك به دشمنان اسلام منكر است، تضعيف نظام اسلامي منكر است، تضعيف فرهنگ اسلامي منكر است، تضعيف اقتصاد جامعه و تضعيف علم و فنّاوري منكر است؛ از اين منكرها بايد نهي كرد.اوّلين آمر به معروف هم خود ذات مقدّس پروردگار است كه ميفرمايد: اِنَّ اللهَ يَأمُرُ بِالعَدلِ وَ الاِحسانِ وَ ايتآئِ ذِي‌القُربي وَ يَنهي عَنِ الفَحشآءِ وَ المُنكَرِ وَ البَغي؛(۶) خدا آمر به معروف و ناهي از منكر است؛ معروفها هم مشخّص شده است، منكرها هم معلوم شده است. وجود مقدّس پيامبر معظّم اسلام (صلّي الله عليه و آله) از برترين آمران به معروف و ناهيان از منكر است؛ آيه‌ي قرآن [ميفرمايد] «يَأمُرُهُم بِالمَعروفِ وَ ينهاهُم عَنِ المُنكَر»؛(۷) ائمّه (عليهم‌السّلام) بزرگ‌ترين آمران به معروف و ناهيان از منكرند؛ در زيارت ميخوانيد: اَشهَدُ اَنَّكَ قَد اَقَمتَ الصَّلاةَ وَ آتَيتَ الزَّكاةَ وَ اَمَرتَ بِالمَعروفِ وَ نَهَيتَ عَنِ المُنكَر؛(۸) مؤمنين و مؤمنات در هر نقطه‌اي از جهان اسلام آمران به معروفند كه فرمود: وَ المُؤمِنونَ وَ المُؤمِناتُ بَعضُهُم اَوليآءُ بَعضٍ يَأمُرونَ بِالمَعروفِ وَ يَنهَونَ عَنِ المُنكَرِ وَ يُقيمونَ الصَّلوةَ وَ يَؤتونَ الزَّكوة؛(۹) اينها چهار پايه‌ي اصلي براي نظام‌سازي است كه از هركدام از اينها، شاخه‌هايي منشعب ميشود. نظام اسلامي متّكي است به اقامه‌ي صلات، ايتاء زكات، امر به معروف، و نهي از منكر؛ يعني انسجام و ارتباط اجتماعي و قلبيِ ميان آحاد مردم در نظام اسلامي.